Κατηγορίες
Στέκι Γεωπονικού Συμβούλια Διοίκησης Σχέδιο Αθηνά Φοιτητικά

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, 4/11/2013

Αν το πανεπιστήμιο είναι ασθενής, εμείς διανύουμε τις τελευταίες μέρες της ζωής του. Όλο το οικονομικό σχέδιο αυτή τη στιγμή σκοπό να πλήξει τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες με στόχο να μείνουν όσοι τους χρειάζονται, ως ένα ευέλικτο, φθηνό εργατικό δυναμικό. Ας αφήσουμε τα γεγονότα να μιλήσουν από μόνα τους: απολύσεις διοικητικών σε πολλά ιδρύματα (π.χ. ΕΚΠΑ ΕΜΠ) και από Δεκέμβρη αναμένεται μπαράζ απολύσεων και στην σχολή μας. Οι εργαζόμενοι σε σίτιση και καθαριότητα δουλεύουν υπό άθλιες συνθήκες εργασίας για ένα μισθό επιβίωσης. Το πανεπιστήμιο υπoχρηματοδοτείται, πολλά εργαστήρια έχουν βασικές ελλείψεις ενώ πολύ πιθανόν από Δεκέμβρη να σταματήσει η παροχή ρεύματος, όπως ο ίδιος ο πρύτανης αναγκάστηκε να παραδεχτεί. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της “αναβάθμισης” του κρατικού πανεπιστημίου που δημιούργησαν τα τερατουργήματα όπως τα Συμβούλια Διοίκησης και το σχέδιο Αθηνά.

 Δεν θεωρούμε την σημερινή υποβάθμιση των κρατικών πανεπιστήμιων ως εκφυλισμό υγιών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, καθώς ο σκοπός της λειτουργίας τους ήταν ανέκαθεν η δημιουργία εξειδικευμένων εργαζομένων χωρίς να τους παρέχεται πολύπλευρη γνώση αλλά, τεχνοκρατικές πληροφορίες. Γενικότερα ο σκοπός της εκπαίδευσης στον καπιταλισμό-κρατικής η ιδιωτικής και ποτέ δημόσιας- είναι η απόκρυψη των ταξικών διαχωρισμών και η διαιώνιση των εξουσιαστικών σχέσεων .Για αυτό το λόγο , ο αγώνας μας ενάντια στην περαιτέρω υποβάθμιση τις εκπαίδευσης είναι ένας σταθμός στην ευρύτερη προσπάθεια μας να γκρεμίσουμε το σάπιο σύστημα καταπίεσης της κοινωνίας.

Αναγνωρίζοντας αυτά τα προβλήματα αλλά και την επιτακτικότητα επικοινωνίας και οργάνωσης της, πανεπιστημιακής κοινότητας θεωρούμε αναγκαία την Γενική Συνέλευση. Δεν μπορούμε όμως να αγνοήσουμε ότι ενώ η συνέλευση θα μπορούσε να είναι ένα ουσιαστικό μέσο πάλης, έχει μετατραπεί σε μια στείρα διαδικασία με πολλά προβλήματα στις δομές τις και στον τρόπο λήψης αποφάσεων. Καλείται η πανεπιστημιακή κοινότητα να συζητήσει για θέματα τα οποία είναι προαποφασισμένα είτε από το Δ.Σ. είτε μεμονωμένα από τις παρατάξεις. Δική μας θέση είναι ότι τα θέματα της Γενικής Συνέλευσης πρέπει να αποφασίζονται από το σώμα της συνέλευσης στην αρχή της διαδικασίας. Αδιευκρίνιστη θεματολογία οδηγεί σε ψήφιση πλαισίων αδιευκρίνιστου χαρακτήρα. Ιεραρχικά δομημένα πλαίσια δημιουργούν έναν τρόπο λήψης αποφάσεων χωρίς καμία συνδιαμόρφωση. Πιστεύουμε ότι ο κόσμος πρέπει να πάψει να ανέχεται τις νταβατζίδικες πρακτικές των παρατάξεων  και να μην τις συντηρεί παθητικά. Θεωρούμε δε ότι έχει την δυνατότητα να το κάνει.

 Τελικά η δύναμη των παρατάξεων που τους επιτρέπει να επιβάλλουν αυτά τα πλαίσια, είναι το δίπολο κατάληψη-αντικατάληψη, το οποίο είναι και ο κύριος λόγος επιλογής πλαισίου χωρίς καμία, πολλές φόρες, πολιτική συνείδηση. Καλούπια σαν και αυτό εκφυλίζουν τον όρο κατάληψη. Κατάληψη για εμάς είναι μια δυναμική πράξη αγώνα , είναι ένα μέσο που στοχεύει στην υπεράσπιση των συμφερόντων μας , είναι ένας χώρος ζύμωσης , που αποσκοπεί στο να γεννήσει συνειδήσεις και να ξεχωρίσει τα στρατόπεδα καταπιεστών και καταπιεσμένων. Αποσκοπεί στο μπλοκάρισμα των διαδικασιών του πανεπιστήμιου, στην έξοδο από την κανονικότητα και την μιζέρια της καθημερινότητας. Μέσα σε αυτήν προσπαθούμε να βρεθούμε και να συζητήσουμε αντιιεραρχικά δημιουργώντας αντιδομές που αμφισβητούν την ομαλότητα. Τα παραπάνω δεν εφικτά σε μια μετριοπαθή κατάληψη με ημερομηνία λήξης, περιορισμένη κοινωνική απεύθυνση και σε μεγάλο βαθμό προκαθορισμένη μορφη. Μάλιστα αυτή η λογική ηττοπάθειας δίνει πάτημα σε μοιρολατρικές και συντηρητικές φωνές οι οποίες ζητούν άνοιγμα της σχολής και «επιστροφή στις δουλείες μας». Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι υπάρχει κόσμος , όπως έχει αποδειχτεί, διατεθειμένος να στηρίξει την κατάληψη. Αντιπροτείνουμε, λοιπόν, μια κατάληψη διάρκειας χωρίς παύσεις , με συνεχείς δράσεις και εβδομαδιαίες συνελεύσεις μέσα της, οι οποίες θα αποφασίζουν για την συνεχεία της η όχι. Όλες οι αποφάσεις της κατάληψης θα πρέπει να λαμβάνονται από μηδενική βάση και με συνδιαμόρφωση μετά την

Γενική Συνέλευση. Για να έχει αποτέλεσμα αυτή η διαδικασία θα πρέπει ο κόσμος όχι απλά να την ψηφίσει αλλά και να την στηρίξει ενεργά με την συμμέτοχη του.

Κατηγορίες
Στέκι Γεωπονικού Σχέδιο Αθηνά Φοιτητικά

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ, Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

keimeno gia ekpaideusi-page-001keimeno gia ekpaideusi-page-002

Αν και το καλοκαίρι αποτελεί μια φαινομενικά νεκρή περίοδο για το ευρύτερο κομμάτι της κοινωνίας, το κράτος βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να δώσει σάρκα και οστά στα σάπια σχεδία του. Εν έτη 2013 τα σχεδία αυτά έρχονται να πλήξουν και την πανεπιστημιακή κοινότητα με στόχο την καθολική υποτίμηση των σπουδών και των ζωών μας, έχοντας ως κύριο εκφραστή τους το Σχέδιο Αθηνά.

Το Γεωπονικό δεν θα μπορούσε να μείνει ανέπαφο στα πλαίσια της γενικότερης «αναβάθμισης» των πανεπιστημίων. Από το περσινό ακαδημαϊκό έτος οι μεταρρυθμίσεις στον τομέα της εκπαίδευσης, ήρθαν να κατακερματίσουν ένα ήδη ελλειμματικό πανεπιστήμιο. Τόσο οι μειώσεις συγγραμμάτων και εργαστηριακών οδηγών, οι ελλείψεις σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό όσο και η εισαγωγή των περίφημων συμβουλίων διοίκησης, σηματοδότησαν την ραγδαία φθίνουσα πορεία του. Στην προσπάθεια αυτή της αναδιαμόρφωσης του χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έρχονται να προστεθούν φέτος οι απολύσεις εργαζομένων του πανεπιστημίου, επιπλέον μείωση της κρατικής χρηματοδότησης ενώ υπάρχει ταυτόχρονη αύξηση των εισαχθέντων φοιτητών (σε 150 άτομα), ενισχύοντας περαιτέρω την υπολειτουργία του ιδρύματος. Από την σύμπραξη αυτών των γεγονότων, απορρέει εύλογα το συμπέρασμα ότι στόχος των κρατικών μηχανισμών είναι η οριστική ισοπέδωση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Η υποτίμηση του πτυχίου αποτελεί ένα από τα πρίσματα της εν λόγω αντανάκλασης, με τον διαχωρισμό του Γεωπονικού σε δυο σχολές από τις οποίες η μια αποκλείεται από το πτυχίο του γεωπόνου. Τραγική ειρωνεία αποτελεί ωστόσο το γεγονός ότι ακόμη και οι επί πτυχίο φοιτητές των τμημάτων Γεωπονικής Βιοτεχνολογίας και Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων, χάνουν τον τίτλο του γεωπόνου (τον οποίο κατέκτησαν με την πενταετή τους φοίτηση) και κατ’ επέκταση ακυρώνονται και μετασχηματίζονται τα επαγγελματικά τους δικαιώματα.

Αν θέλουμε τώρα να επικεντρωθούμε στο δάσος και όχι στο δέντρο, το Γεωπονικό δεν αποτελεί το μοναδικό θύμα της κρατικής αναλγησίας. Με την εφαρμογή του σχεδίου, ένας μεγάλος αριθμός τμημάτων καταργούνται, αναγκάζοντας πολλούς φοιτητές να μετακομίσουν σε άλλες πόλεις ή πιο πιθανά να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους λόγω οικονομικής αδυναμίας. Η υποβάθμιση πτυχίων, που είναι άλλωστε και η βασική αρχή των μεταρρυθμίσεων αυτών, πλήττει αναμφισβήτητα όλες τις σχολές, με διαφορετικούς όρους για την καθεμία. Και το κερασάκι στην τούρτα; Η αυθαιρεσία του κράτους φρόντισε όλα τα παραπάνω να εφαρμοστούν εν μια νυκτί με προεδρικό διάταγμα, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της κυβερνήσεως.

Η κρατική επίθεση για ακόμη μια φορά, δεν βρίσκει στόχο μόνο την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά ολόκληρο τον εκπαιδευτικό κλάδο. Σειρά λοιπόν παίρνει και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπου οι διάφορες μεταρρυθμίσεις οδηγούν στη δημιουργία ενός “νέου Λυκείου”. Το σχολείο αποκτά καθαρά εξεταστικοκεντρικά χαρακτηριστικά, με πανελλαδικές εξετάσεις από την Α’ Λυκείου και συμμετοχή στον βαθμού και από τις τρεις τάξεις. Οι παράλογα υψηλές απαιτήσεις του νέου σχολείου, το κλείσιμο όλων των ΕΠΑΣ και τμημάτων των ΕΠΑΛ συνεπάγονται στην εγκατάλειψη άρα και συρρίκνωση του μέχρι τώρα γενικού Λυκείου, στη διαθεσιμότητα καθηγητών και στον εξαναγκασμό χιλιάδων μαθητών να ανατρέξουν σε ιδιωτικά ΙΕΚ. Τέλος με την εισαγωγή του θεσμού της μαθητείας, μαθητές των ΕΠΑΛ και των ΣΕΚ θα υποχρεώνονται να ασκήσουν την πρακτική τους άσκηση σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, χωρίς αμοιβή για ένα χρόνο, γινόμενοι έρμαια της εκμετάλλευσης και της αισχροκερδείας κράτους και αφεντικών. Στόχος όλων αυτών που αναφέρθηκαν, είναι αφενός μαθητές συγκεκριμένης οικονομικής και κοινωνικής ταυτότητας να μείνουν έξω από τα δημόσια σχολεία και αφετέρου η δημιουργία υποταγμένων και εύκολα χειραγωγήσιμων ανθρώπων, οι οποίοι θα υπηρετούν σιωπηλά το σύστημα.

Οι βίαιες μεταρρυθμίσεις που εφαρμόζονται στο χώρο της εκπαίδευσης, δεν αποτελούν μεμονωμένο γεγονός, αλλά μια ακόμη ψηφίδα στο μωσαϊκό ενός ολοκληρωτικού κράτους. Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας, τα παραδείγματα που μπορούμε να αντλήσουμε είναι αμέτρητα. Στους εργασιακούς χώρους με μειώσεις μισθών, κατάργηση εργασιακών κεκτημένων αιώνων, απολύσεις. Κοινωνικά αγαθά όπως η υγεία έχουν μετατραπεί σε είδη πολυτελείας για παραπάνω από τον μέσο όρο της κοινωνίας. Οι ιδιωτικοποιήσεις νοσοκομείων, η παύση δωρεάν φαρμακευτικής περίθαλψης, είναι μερικά από τα μέτρα που η κυβέρνηση εφαρμόζει για να εξαθλιώσει πλήρως τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Με κρατικές δολοφονίες ανθρώπων που οδηγούνται στην αυτοκτονία ή σπρώχνονται από τρόλεϊ και λεωφορεία επειδή δεν έχουν εισιτήριο.

Στην προσπάθεια λοιπόν του κράτους να ενώσει τα κομμάτια ενός ληστρικού συστήματος, στα πλαίσια πρόληψης κάθε αντίδρασης, εντείνονται οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του. Με τον εκφασισμό και τους παρακρατικούς μηχανισμούς του να στοχεύουν στην καταστολή αγώνων και συνειδήσεων. Ενάντια στην τρομοκρατία μιας πολιτικής που θέλει να ισοπεδώσει τα κοινωνικά αγαθά της παιδείας, της υγειάς, της εργασίας, ο φόβος δεν πρέπει να μας εμποδίσει να αγωνιστούμε χωρίς υποχωρήσεις και συμβιβασμούς για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Η συλλογικποίηση των αγώνων μακριά από συντεχνιακές και ιεραρχικές λογικές αποτελεί πλέον επιτακτική ανάγκη. Για μια κοινωνία χωρίς διαχωρισμούς και διακρίσεις στην μάθηση, στην υγεία, στην ζωή.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΣΧΟΛΩΝ

 

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Γεωπονικού

Κατηγορίες
Στέκι Γεωπονικού Σχέδιο Αθηνά Φοιτητικά

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ “ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΘΗΝΑ”

αφίσα για σχέδιο αθηνά-page-001