Πριν από λίγο καιρό, το κράτος επέβαλε με προεδρικό διάταγμα στους καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δύο επιπλέον ώρες διδασκαλίας. Η απάντηση των καθηγητών ήταν η κήρυξη απεργίας την περίοδο των πανελλαδικών εξετάσεων.
«Σε ποια άλλη χώρα οι συνδικαλιστές θα γκρίνιαζαν για δύο ώρες επιπλέον διδασκαλία την εβδομάδα;»
Γ. Πρετεντέρης, δηλητηριογράφος
Με τον… αντικειμενικό τρόπο που τα διακρίνει, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δείχνουν πόσο ενδιαφέρονται για τα προβλήματα των εργαζομένων. Εύστοχη λοιπόν η απορία του κ.κ. Πρετεντέρη για το λόγο κήρυξης της απεργίας. Παρέλειψε φυσικά να επισημάνει, μάλλον από υπερβολικό ζήλο να στηρίξει το «αγγελικά πλασμένο» σύστημα εξουσίας ,το γεγονός ότι οι δύο αυτές ώρες θα φέρουν στο δρόμο 15.000 συμβασιούχους. Όσοι βέβαια μείνουν, θα χάσουν τις οργανικές τους θέσεις, πράγμα που σημαίνει ότι πολλοί από αυτούς θα αναγκαστούν όχι μόνο να αλλάξουν πόλη, αλλά και να εργάζονται σε περισσότερα από ένα σχολεία για να και τις ώρες διδασκαλίας των απολυμένων. Κατάργηση οργανικών θέσεων συνεπάγεται βεβαίως και έλλειψη προσωπικού, περαιτέρω δηλαδή στοίβαξη των μαθητών σε υπεράριθμα τμήματα. Είναι οφθαλμοφανές λοιπόν πως το κράτος για άλλη μια φορά συμβάλλει στην ανάπτυξη και ολοκλήρωση της… παραπαιδείας!
«Οι εκπαιδευτικοί θα έπρεπε να είναι σε μόνιμη στράτευση στην υπηρεσία των παιδιών μας. Αυτό απαιτεί το λειτούργημά τους»
Δ. Δασκαλόπουλος, Έλλην βιομήχανος,
πρόεδρος του συνδέσμου των βιομηχάνων
Με όλη την ευαισθησία που τον διακατέχει ο αγαπητός μας κεφαλαιοκράτης τάσσεται υπέρ της μόρφωσης των παιδιών και της ομαλής λειτουργίας του συστήματος. Η ευαισθησία του αυτή πηγάζει από την… τσέπη του και από το γεγονός ότι το φυλλοκάρδι αυτού και των ομοίων του τρέμει κάθε φορά που μια κοινωνική ομάδα σηκώνει κεφάλι. Το κράτος λοιπόν, στηρίζοντας την… άποψη των κεφαλαιοκρατών, προχωράει σε ακόμα μια επιστράτευση εργαζομένων, αυτή τη φορά πριν η απεργία καν ξεκινήσει, προφασιζόμενη την αγωνία των μαθητών οι οποίοι συμμετέχουν στις πανελλαδικές εξετάσεις.
«Κανείς δεν μπορεί να παίζει με τον κόπο και την αγωνία νέων ανθρώπων»
Κ. Αρβανιτόπουλος, κρατικός υπάλληλος
Ο κ.κ. υπουργός ξέχασε αναμενόμενα να τοποθετηθεί για την αγωνία και τον ψυχαναγκασμό που προκύπτει μέσα από τις ίδιες τις πανελλήνιες, που λίγο πολύ έχει οδηγήσει ακόμα και σε αυτοκτονίες μαθητών. Οι υπόλοιποι τη γλίτωσαν φτηνά απλά με… καταρρεύσεις και λιποθυμίες λόγω υπερκόπωσης και έλλειψης ύπνου. Ας δώσουμε όμως βήμα στους ίδιους τους μαθητές.
«Εμείς απ’ αυτή την προσπάθεια, είτε τελικά είναι νικηφόρα είτε όχι, παίρνουμε ένα μάθημα. Ίσως το σημαντικότερο απ’ όλα αυτά τα ταλαιπωρημένα σαρανταπεντάλεπτα. Τον αγώνα να κατακτήσεις κάτι καλύτερο και να αντισταθείς στην εξαθλίωση που τείνει να επιβληθεί.»
Μαθητές από το 2ο ΓΕΛ Πολίχνης
«Μας προσφέρουν παιδεία που θέλει να μας μετατρέψει σε κινούμενες μηχανές που αποστηθίζουν ολόκληρες σελίδες ιστορίας,χωρίς να κατανοούν τι διαβάζουν. Υποδαυλίζουν την κριτική σκέψη μας.»
Αυτόνομη κίνηση μαθητών
«Δεν μας ανήκει τίποτα, είναι όλα δανεικά από τα παιδιά μας». Καθημερινά βλέπουμε το κράτος να επιβάλλει την εξαθλίωση με ολοένα και μεγαλύτερη καταστολή, χρησιμοποιώντας και τα γραφειοκρατικά συνδικαλιστικά σωματεία όπως την ΑΔΕΔΥ, η οποία αρνήθηκε να στηρίξει την απεργία. Τα μέχρι τώρα γεγονότα αποδεικνύουν περίτρανα ότι η ιεραρχική οργάνωση και οι συντεχνιακές λογικές είναι σφαίρες άσφαιρες που δεν βρίσκουν ποτέ τον στόχο τους. Αντ΄ αυτού, η εποχή επιτάσσει δεσμούς αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων και οργάνωση των συνδικάτων από τα κάτω, μακριά από λογικές εργατοπατερναλισμού. Οι όποιες διεκδικήσεις πρέπει πάντα να αποσκοπούν στην παράλυση του κράτους και των βαρυσήμαντων για τα αφεντικά μέσων παραγωγής, με άλλα λόγια της κατεστημένης οργάνωσης της κοινωνίας.
Στεκόμαστε λοιπόν έμπρακτα αλληλέγγυοι στον αγώνα των καθηγητών, παλεύοντας παράλληλα για την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, για μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας.
Ή ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ, Ή ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΠΕΦΤΟΥΜΕ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ,
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΕΤΡΟ,ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΙ
Αυτοδιαχεριζόμενο Στέκι Γεωπονικού