Μήνας: Μάιος 2014

Βοτανικός:

Μια περιοχή στο κέντρο της Αθήνας, η τελευταία γειτονιά πριν τα δυτικά προάστια. Περιοχή κυρίως «εργατική», γεμάτη με συνεργεία, αποθήκες, αμαξοστάσια, μαγαζιά της νύχτας-βιτρίνες για το ξέπλυμα χρημάτων της ντόπιας μαφίας. Τι σχέση έχει όμως η κοινωνία του Βοτανικού, οι οπαδικοί σύνδεσμοι της περιοχής, ο τοπικός σύλλογος (που με μεθοδευμένο ρατσιστικό λόγο και δράσεις εμπόδισε την ανέγερση τζαμιού) και η ντόπια μαφία με τον φασισμό; Φυσικά η απάντηση δεν είναι καμία, εκτός και αν η αγαστή συνεργασία του συλλόγου Βοτανικού με τον αρχηγό της αστυνομίας, οι ξυλοδαρμοί μεταναστών, οι όχι και τόσο σπάνιοι τραμπουκισμοί περαστικών λόγω της «διαφορετικής» εμφανισής τους, η φιλοξενία εκδήλωσης χρυσαυγιτών στο αμαξοστάσιο ΟΑΣΑ και το όλο μαφιόζικο κλίμα της περιοχής είναι άσχετα από την κρατική και παρακρατική επιβολή τάξης, φόβου και της τρομοκρατίας.

Αυτό που συνειδητοποιούμε λοιπόν είναι, ότι παρά το «εργατικό» της προφίλ, η περιοχή αποτελείται κυρίως από ασυνείδητους (κοινωνικά και ταξικά), νοικοκυραίους, οι οποίοι υποστηρίζουν και διαιωνίζουν την ακροδεξιά παράδοση της περιοχής.

Ο Βοτανικός δεν γέμισε χθες φασίστες και κάθε λογής τραμπούκους, αποτελούσε ανέκαθεν μια περιοχή όπου οι νεοναζιστικές γκρούπες είχαν απήχηση στην τοπική κοινωνία. Αυτό γίνεται έυκολα διακριτό, αν αναλογιστεί κανείς πως μετά την αντιπολίτευση ήταν ένα από τα προπύργια της ΕΠΕΝ αλλά και κάθε λογής οργάνωσης που υποστήριζε φασιστικές ιδέες και πρακτικές. Πολλοί από τους δήθεν «ευυπόλητους» και «ηθικούς» πολίτες της περιοχής υποστηρίζουν δημόσια φαστικά μορφώματα και αποτελούν ουσιαστικά πιόνια μιας ακροδεξιάς πολιτικής, συγκαλύπτοντας με τη σιωπή/συνενοχή τους, τις δράσεις των φασιστών που γίνονται  με τις πλάτες της ντόπιας μαφίας.

Δε γελιόμαστε, η μαφία χρόνια τώρα αποτελεί βασικό πυλώνα οικονομικής και πολιτικής στήριξης του σύγχρονου κράτους έθνους, το οποίο  δημιουργώντας υπόγειους δεσμούς με τους ανθρώπους της νύχτας (που αποδεδειγμένα αποτελούν εκτελεστικά όργανα των φασιστών), επιδιώκει να καταστείλει κάθε μορφή αντίστασης.

Φασισμός όμως, δεν είναι μόνο η μαφία, οι ναζί, τα στρατιωτικά πραξικοπήματα και οι οργανώσεις τύπου χρυσής αυγής. Φασισμός είναι και η υγειονομική τρομοκρατία σε βάρος οροθετικών, τοξικοεξαρτημένων, αστέγων και μεταναστών, είναι η πλήρης αστυνομοκρατία στις μητροπόλεις, είναι η εργοδοτική τρομοκρατία, ο “Ξένιος Ζευς” και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, είναι οι εξουσιαστικές σχέσεις, η πατριαρχία, η ομοφοβία, ο σεξισμός και όλοι οι θεσμοί που παράγει  αυτό το σάπιο σύστημα, για να τα καταναλώσει και να τα αναπαράγει η κοινωνία η ίδια…

…και η σιωπή, στον φασισμό που καλπάζει γύρω μας, είναι συνενοχή.

Σε μία πολιτικά και πολιτισμικά καθυστερημένη εποχή, όπου ο φασισμός επεκτείνεται, πολεμάμε προτάσσοντας την αυτοοργάνωση, κατακτούμε χώρους ενάντια στην κρατική τρομοκρατία, σπάμε τις εξουσιαστικές δομές αναπτύσσοντας σχέσεις αλληλεγγύης, πολεμώντας δίπλα στους καταπιεσμένους.

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Γεωπονικού