Το πρωί του Σαββάτου 25/1, εκατό περίπου μέλη της Χρυσής Αυγής με τη συνοδεία των μπάτσων, πραγματοποίησαν συγκέντρωση στα Ταμπούρια (Κερατσίνι), μοιράζοντας φυλλάδια ρατσιστικού μίσους. Περνώντας απ’ το σημείο, όπου 4 μήνες πριν οι ίδιοι δολοφόνησαν τον αντιφασίστα Π. Φύσσα, κατέβασαν πανό και έσπασαν μνημείο που υπήρχαν προς την μνήμη του, ενώ δεν έχασαν την ευκαιρία να γεμίσουν την περιοχή με εμετικά συνθήματα. Είχαν το θράσος μάλιστα, να απειλήσουν και την οικογένεια του δολοφονημένου Π. Φύσσα, που διαμένει εκεί κοντά.
Φτάνοντας στην πλατεία Λαού, 30 από τα ασπόνδυλα, μπήκαν στο στενό όπου βρίσκεται ο χώρος αλληλεγγύης και ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ. Η ανυπέρβλητη βλακεία τους, τους οδήγησε να επιτεθούν όχι στο χώρο του στεκιού, αλλά στο σπίτι του γείτονα με πέτρες και τούβλα. Προκάλεσαν υλικές ζημιές στο σπίτι, ενώ έθεσαν σε κίνδυνο τις ζωές των κατοίκων και των περαστικών. Οι 15 σύντροφοι που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο ΡΕΣΑΛΤΟ, ανέβηκαν στη ταράτσα και απάντησαν στη φασιστική επίθεση με μπογιές, πυροσβεστήρες, πέτρες και αντιφασιστικά συνθήματα. Η θρασύδειλη επίθεση των νεοναζί τελείωσε με το πρόσταγμα των μπάτσων, οι οποίοι τους φυγάδευσαν απ’ την οδό Λαμπράκη.
Σαν αντανακλαστική κίνηση, 500 αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Λαού, 100μ. από το χώρο του ΡΕΣΑΛΤΟ και πραγματοποίησαν πορεία με μεγάλη συμμετοχή ντόπιων κατοίκων, υπό την προκλητική παρουσία μπάτσων.
Η συγκεκριμένη κίνηση αποτελεί την πρώτη επιθετική επανεμφάνιση των φασιστοειδών στην περιοχή μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. “Όλως τυχαίως”, η επίθεση αυτή πραγματοποιήθηκε την ίδια μέρα με την ανακοίνωση των υποψήφιων χρυσαυγιτών για τις δημοτικές εκλογές, αλλά και λίγες μέρες μετά τις δολοφονίες των μεταναστών στο Φαρμακονήσι από συνοριοφύλακες.
Το ΡΕΣΑΛΤΟ δεν αποτελεί καμιά “πολιτιστική λέσχη”, όπως θέλουν να το παρουσιάσουν τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, αλλά είναι ένας χώρος με ξεκάθαρη πολιτική, αντιεξουσιαστική και αδιαμεσολάβητη δράση. Τέτοια εγχειρήματα είναι καρφί στο μάτι τόσο των φασιστών, όσο και των αφεντικών τους, κράτους και κεφαλαιοκρατών. Όσοι εναντιώνονται στους προαναφερθέντες ας δείξουν την αλληλεγγύη τους έμπρακτα, στο λόγο και στον δρόμο. Γιατί όταν τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα με σαφή ταξικό προσανατολισμό, όπως το ΡΕΣΑΛΤΟ, δέχονται κατασταλτικές επιθέσεις πρέπει να αντιληφθούμε ότι η εποχή της ουδετερότητας έχει περάσει προ πολλού και είναι πια καιρός να διαλέξουμε πλευρά.
Απέναντι στον καθημερινό φασισμό και την καπιταλιστική βαρβαρότητα, αλληλεγγύη μεταξύ των εκμεταλλευομένων.
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Γεωπονικού