Από τον Οκτώβρη του 2011 έχοντας ως κίνητρο την ανάγκη να δράσουμε συλλογικά και αυτοοργανωμένα εντός και εκτός των ορίων του πανεπιστημίου, προχωρήσαμε μετά από μια σειρά συνελεύσεων στην αναδιαμόρφωση και επαναλειτουργία του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Γεωπονικού, ύστερα από 3ετή διακοπή της δράσης του. Έκτοτε ο χώρος αυτός αποτελεί για εμάς σημείο αναφοράς πολιτικών ζυμώσεων, συνδιαμόρφωσης και οριζόντιας λήψης αποφάσεων μέσα από διαδικασία συνέλευσης, στην οποία απαγκιστρωμένοι από κομματικά καλούπια, ιεραρχικά πρότυπα, σχέσεις εκμετάλλευσης και ανταγωνισμού, πρακτικές αδιαφορίας και ανάθεσης, ρατσιστικά και εθνικιστικά κατάλοιπα, εναντιωνόμαστε στο σαθρό, παρακμάζον σύστημά τους.
Η αβυσσαλέα επίθεση του κράτους πυροδότησε στον καθένα από εμάς την ανάγκη να αντιδράσουμε συλλογικά, εκθέτοντας τους προβληματισμούς μας τόσο με τον πολιτικό μας λόγο όσο και με τις δράσεις μας. Δεν είμαστε παρά ένα κομμάτι της κοινωνίας που πλήττεται καθημερινά δεχόμενο την βία (ψυχική και σωματική), το ρατσισμό καθώς και καθετί που στοχεύει στην υποτίμηση και εξευτέλιση των ζωών μας. Δεν αντιλαμβανόμαστε το πανεπιστήμιο σαν ένα ναό ουδέτερης γνώσης αλλά σαν ακόμα ένα πεδίο ζύμωσης και σύγκρουσης. Συλλογικοποιώντας τις ανάγκες μας, επαναπροσδιορίζοντας και οργανώνοντας τις σκέψεις και τις δράσεις μας προτάσσουμε μια μορφή αγώνα παρεκκλίνουσα των καθιερωμένων προτύπων. Μέσω της συνδιαμόρφωσης συναποφασίζουμε συλλογικά, διατηρώντας πάντα την διαφορετικότητα και την ατομικότητα του καθενός. Η βαρύτητα του λόγου αποτελεί πλεονέκτημα όλων των ατόμων που συμμετέχουν στην συνέλευση δημιουργώντας έτσι πληθώρα αντιπαραθέσεων, απόψεων, συζητήσεων με στόχο την εκ βαθέων πολιτική ζύμωση.
Οραματιζόμενοι μια μελλοντική αταξική-αντικαπιταλιστική κοινωνία απαλλαγμένη από ανταγωνιστικές και εξουσιαστικές σχέσεις, δημιουργούμε μια ακόμα μήτρα αγώνα με γνώμονα την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αξιοπρέπεια.